-
1 straff
-en, -erнаказание, кара, возмездие -
2 straff
penalty, punishment, sentence* * *subst. punishment subst. [ for en forseelse] penalty subst. [ dom] sentence -
3 straff for miljøskade
(miljø) penalty for environmental damage -
4 straff
punishment, penalty -
5 straff
სასჯელი -
6 ekstrajudisiell straff
subst. (jus) [ ikke-rettslig straff] extrajudicial punishment -
7 avtjene en straff
verb. serve a sentence -
8 betinget straff
subst. (jus) deferred sentence, suspended sentence -
9 ettergi en straff
verb. let someone off a punishment -
10 fritagelse for straff
exemption from punishment -
11 høy straff
subst. heavy sentence -
12 prosessuell straff
subst. (jus) fine imposed by the court -
13 sone en straff
verb. serve a sentence verb. (dagligtale) do time (f.eks.He did time in Brixton jail., He did five years in Brixton jail.
) -
14 sonet straff
[ tilsvarende] spent conviction -
15 tidsbestemt straff
subst. fixed term of imprisonment -
16 ulovbestemt straff
subst. (jus) non-statutory penalty -
17 velfortjent straff
retribution -
18 absorbsjonsprinsippet
subst. (jus) [prinsippet om mindre straff fjernes ved annen større straff, ikke direkte oversettbart] doctrine of absorption -
19 få
I adj (komp færre, superl færrest)немногие, небольшое количество, несколькоikke få — не малое число, не малое количество
II pronнемногие, малоIII fikk, fått1) получать (в разн. знач.)få noe til odel og eie — получить что-л. в наследство
få en til ekte — взять в мужья, жёны
snart fått —, snart gått погов. быстро нажито, скоро прожито
få ondt — заболеть, почувствовать недомогание
vi får regn (torden —, storm) будет дождь (гроза, буря)
2) найти (время, применение и т. д.)få noe igjen (tilbake) — вновь найти (утраченное), обрести
3) в сочетании с отвлечёнными существительными в функции прямого дополнения является связочным глаголом, на русский язык не переводится:han skal få — ему достанется, ему попадёт
4) в сочетании с инфинитивом глагола без инфинитивной частицы выражает:а) однократный характер действия или результат:б) будущее время:в) долженствование:г) разрешение:5) в сочетании с прямым дополнением с последующим предлогом til — означает принуждение:
få en til å tale — заставить кого-л. говорить
6) в сочетании с прилагательным или причастием II — смыслового глагола означает завершённость действия:
сочетания глагола få см. тж под соответствующим значимым словом:få takk — см. takk
få fram — производить, создавать
få igjen:
а) получить обратно, вернутьfå imot en — иметь что-л. против кого-л
få inn:
в) вносить, вводить, ввозитьfå ned — проглотить (пищу),
få noe på — надеть, напялить,
få ut — удалять, уносить
få ham ut — вон его, выведите его вон
få en fra noe — отговорить (от чего-л.)
få noe på en — возводить обвинения на кого-л.
IV -dde, -ddдиал. размачивать, мочить (лен, коноплю) -
20 kjøpe
-te, -tпокупать, купить
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Straff — Straff, er, este, adj. et adv. scharf ausgespannt oder ausgedehnt, in der anständigen Sprechart, und im Gegensatze des schlaff. Ein straffes Seil. Eine Sehne straff ausspannen. Und die sinkenden Knie machtest du straff, Hob 4, 4, nach Michaelis… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
straff — Adj. (Mittelstufe) fest angespannt Synonyme: fest, stramm Beispiele: Sie hat einen straffen Busen. Er hat das Seil straff angezogen. straff Adj. (Aufbaustufe) sehr energisch und gut geordnet Synonyme: gestrafft, konzentriert, zielgerichtet,… … Extremes Deutsch
Straff — Straff, 1) scharf ausgespannt od. ausgedehnt; 2) gut gewachsen, knapp angekleidet … Pierer's Universal-Lexikon
straff — Adj std. (17. Jh.) Stammwort. Herkunft unklar. Wohl irgendwie zu stramm und weiter zu starren. Verb: straffen. deutsch d … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
straff — »angespannt, stramm; gut durchorganisiert«: Das auf das dt. und niederl. Sprachgebiet beschränkte Adjektiv (spätmhd. straf »streng, hart«, niederl. straf) ist wohl verwandt mit mnd. stref »angespannt« (von der Bogensehne) und ostfries. strabben… … Das Herkunftswörterbuch
straff — fest; stramm * * * straff [ʃtraf] <Adj.>: 1. glatt, fest gespannt oder gedehnt: ein straffes Seil; sie hat schöne straffe Haut. Syn.: ↑ fest, ↑ prall, ↑ stramm. 2. [gut durchorganisiert und] keinen Raum für Nachlässigkeiten, Abschweifungen … Universal-Lexikon
straff — 1. eng, fest anliegend, [fest] gespannt, glatt, prall, stramm; (schweiz.): satt. 2. auf das Wesentliche beschränkt, gedrängt, gerafft, gestrafft, komprimiert, konzentriert, kurz [und bündig], summarisch, verdichtet, zusammengedrängt,… … Das Wörterbuch der Synonyme
straff — strạff, straffer, straffst ; Adj; 1 <ein Seil, eine Leine, eine Saite> fest gespannt und glatt, weil sie stark gezogen werden ↔ locker, schlaff: die Zügel straff anziehen 2 ohne Falten ↔ schlaff <die Haut> 3 streng und effektiv und… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
straff — нем. [штраф] строго ◊ straff im Tempo [штраф им тэ/мпо] строго в темпе, без отклонений … Словарь иностранных музыкальных терминов
straff im Tempo — нем. [штраф им тэ/мпо] строго в темпе, без отклонений см. также straff … Словарь иностранных музыкальных терминов
straff — I s ( en, ar) SPORT II s ( en, ar el. straff) SPEL typ av stick i t.ex. bridge … Clue 9 Svensk Ordbok